Marc Lutz
O ψηλός και πάντα χαμογελαστός Γερμανός στέφθηκε Παγκόσμιος Πρωτααθλητής Stock 2013. Πιο πριν, έχει πρωταγωνιστήσει στην κατηγορία Stock, όντας επεισοδιακά δεύτερος το 2011 και τρίτος το 2012. Παλιότερα έτρεχε με Thunder Tiger SB-5 βελτιωμένη από τον ίδιο, αλλά φέτος έτρεξε και στην κατηγορία Superbike με δύο μοτοσικλέτες Einibike. Ας δούμε τι λέει ο ίδιος για το Παγκόσμιο αλλά και για τη μοτοσικλέτα του.
O ψηλός και πάντα χαμογελαστός Γερμανός στέφθηκε Παγκόσμιος Πρωτααθλητής Stock 2013. Πιο πριν, έχει πρωταγωνιστήσει στην κατηγορία Stock, όντας επεισοδιακά δεύτερος το 2011 και τρίτος το 2012. Παλιότερα έτρεχε με Thunder Tiger SB-5 βελτιωμένη από τον ίδιο, αλλά φέτος έτρεξε και στην κατηγορία Superbike με δύο μοτοσικλέτες Einibike. Ας δούμε τι λέει ο ίδιος για το Παγκόσμιο αλλά και για τη μοτοσικλέτα του.
Η κούραση μάς έχει καταβάλει πολύ τις τελευταίες μέρες και περιμέναμε με προσμονή την επιστροφή στο σπίτι. Μας έλειψαν τα δυο παιδιά μας και ευτυχώς είχαμε καλούς φίλους να τα κρατήσουν για μας, όσο ήμασταν στο Παγκόσμιο RC Bikes. (σ.τ.μ.: ο πληθυντικός αναφέρεται στη σύζυγό του Sandra).
Πρώτα απ’ όλα ευχαριστώ για τις καλές ευχές όλων σας. Είμαστε πολύ περήφανοι που το καταφέραμε.
Επίσης, ευχαριστώ όλους όσους μας στήριξαν.
Ειδικά ευχαριστώ το «κεράσι» μου, τη σύζυγό μου, που με έχει στηρίξει ακούραστα όλη τη βδομάδα του Παγκοσμίου, πρόσεχε να είναι πάντα οι μοτοσικλέτες μου έτοιμες για αγώνα, άλλαζε λάστιχα ή μου ετοίμαζε καινούρια scrathbars.
Επίσης, ευχαριστώ όλους όσους μας στήριξαν.
Ειδικά ευχαριστώ το «κεράσι» μου, τη σύζυγό μου, που με έχει στηρίξει ακούραστα όλη τη βδομάδα του Παγκοσμίου, πρόσεχε να είναι πάντα οι μοτοσικλέτες μου έτοιμες για αγώνα, άλλαζε λάστιχα ή μου ετοίμαζε καινούρια scrathbars.
Δεν ήταν μόνο η αγωνιστική εβδομάδα κουραστική για μας, αλλά και οι προηγούμενες 2-3 εβδομάδες που η κούραση της προετοιμασίας ήταν απερίγραπτη.
Φυσικά, πρέπει να ευχαριστήσω τον άνθρωπο που δημιούργησε τη μοτοσικλέτα μου, την Eini Odin, από την αρχή και με καθοδήγησε στα σωστά βήματα για το στήσιμό της, τον Einar Lang.
Επίσης να ευχαριστήσω τον πολυτεχνίτη Peter (σ.τ.μ: Kochler, αλλιώς Bastelpeter, που σημαίνει ακριβώς Πολυτεχνίτης!) ο οποίος κατασκεύασε διάφορα ψιλοπράγματα για μένα και έφτιαξε adapter για τα κέντρα τροχών της LS. Εκτός από Κύριος στα αγωνιστικά δρώμενα μέσα στην πίστα, απεδείχθη και καλός φίλος, δουλεύοντας ακούραστα ακόμα και τα Σαββατοκύριακα. Δώσε τις ευχές μου στην οικογένειά σου! ΥΓ: Οι κουβέρτες είναι φανταστικές!
Ευχαριστώ Uwe, σωτήρα μου. Μου παραχώρησε χωρίς δισταγμό το πιρούνι του, ώστε να συμπληρώσω τη Stock μοτοσικλέτα μου. Με κατέπληξε που ήθελε να γιορτάσει με το… πιρούνι του, όταν έμαθε ότι είμαι τρίτος στο grid του Α τελικού! Τι τρομερός άνθρωπος!!!
Επίσης, θα θελα να ευχαριστήσω την Οργάνωση του αγώνα, ξανά. Ηταν από την αρχή μέχρι το τέλος τόσο επαγγελματίες που ελάχιστες φορές έχω συναντήσει σε αγώνες στη ζωή μου. Οι ενστάσεις διευθετούνταν άμεσα και με αποτελεσματικότητα και τα προβλήματα είχαν λυθεί πριν καν εμφανιστούν.
Τέλος, θα θελα να ευχαριστήσω όλους τους αγωνιζόμενους και να συγχαρώ τους φιναλίστ για την απόδοσή τους.
Ειδικά τους φιναλίστ της Stock που μέσα στηn έξαψη της στιγμής πάνω στο podium ξέχασα να τους συγχαρώ ένα προς ένα. Συγνώμη γι’ αυτό. Η παραζάλη της στιγμής!
Επίσης να ευχαριστήσω τον πολυτεχνίτη Peter (σ.τ.μ: Kochler, αλλιώς Bastelpeter, που σημαίνει ακριβώς Πολυτεχνίτης!) ο οποίος κατασκεύασε διάφορα ψιλοπράγματα για μένα και έφτιαξε adapter για τα κέντρα τροχών της LS. Εκτός από Κύριος στα αγωνιστικά δρώμενα μέσα στην πίστα, απεδείχθη και καλός φίλος, δουλεύοντας ακούραστα ακόμα και τα Σαββατοκύριακα. Δώσε τις ευχές μου στην οικογένειά σου! ΥΓ: Οι κουβέρτες είναι φανταστικές!
Ευχαριστώ Uwe, σωτήρα μου. Μου παραχώρησε χωρίς δισταγμό το πιρούνι του, ώστε να συμπληρώσω τη Stock μοτοσικλέτα μου. Με κατέπληξε που ήθελε να γιορτάσει με το… πιρούνι του, όταν έμαθε ότι είμαι τρίτος στο grid του Α τελικού! Τι τρομερός άνθρωπος!!!
Επίσης, θα θελα να ευχαριστήσω την Οργάνωση του αγώνα, ξανά. Ηταν από την αρχή μέχρι το τέλος τόσο επαγγελματίες που ελάχιστες φορές έχω συναντήσει σε αγώνες στη ζωή μου. Οι ενστάσεις διευθετούνταν άμεσα και με αποτελεσματικότητα και τα προβλήματα είχαν λυθεί πριν καν εμφανιστούν.
Τέλος, θα θελα να ευχαριστήσω όλους τους αγωνιζόμενους και να συγχαρώ τους φιναλίστ για την απόδοσή τους.
Ειδικά τους φιναλίστ της Stock που μέσα στηn έξαψη της στιγμής πάνω στο podium ξέχασα να τους συγχαρώ ένα προς ένα. Συγνώμη γι’ αυτό. Η παραζάλη της στιγμής!
Φιλικά,
Marc
Marc
Η μοτοσικλέτα του Marc Lutz: Eini Odin 2013
Η σχεδίαση του lexan άλλαξε λίγο: Περισσότερο neon χρώμα, για να το βλέπω καλύτερα!
Περίπου μια βδομάδα πριν το Παγκόσμιο και η Odin είναι ακόμα σε… τεύχη!
Είχα σχεδόν όλα τα εξαρτήματα στον πάγκο μου και έλπιζα ότι θα μπορούσα να την συναρμολογήσω σωστά.
Είχα σχεδόν όλα τα εξαρτήματα στον πάγκο μου και έλπιζα ότι θα μπορούσα να την συναρμολογήσω σωστά.
Οι μετατροπές μου:
Η Einibike Odin Superbike του Marc.
Σύστημα διεύθυνσης Light Scale: Μου δίνει μεγαλύτερη διαδρομή στο σέρβο. Η μοτοσικλέτα δεν έγινε απαραίτητα καλύτερη, αλλά δείχνει καλύτερη και εκμεταλλεύομαι τη διαδρομή του σέρβο καλύτερα. Χρησιμοποιώ o-rings από αμορτισέρ TT SB-5 με μια ροδέλα Μ3 πάχους 0.5 χιλ. ανάμεσά τους. Προς το παρόν δείχνει σαν η καλύτερη λύση ανάμεσα στη στεγανότητα και την ομαλή λειτουργία. Όλα αυτά είναι δοκιμασμένα από γνωστούς και φίλους. Το αμορτισέρ «ιδρώνει» αλλά δεν χάνει λάδια. Η μηχανή μένει στεγνή!
Ελατήρια από LS γιατί οι ζάντες για τη Stock είναι πολύ σκληρές. Στο Superbike το έχω πολύ μαλακό. Χωρίς πρόσθετα βαρίδια στις ζάντες.
Οδήγησα με την αρχική γεωμετρία της Odin, αλλά το πίσω ψαλίδι είναι περίπου 7mm χαμηλότερο. Μπορείς να χαμηλώσεις κι’ άλλο το πίσω μέρος.
Το πιρούνι το έχω περίπου 3mm βυθισμένο μέσα στις πλάκες.
Το πιρούνι το έχω περίπου 3mm βυθισμένο μέσα στις πλάκες.
Λεξάν:
Χρησιμοποιώ το κάτω μέρος της Lightscale. Είναι λίγο λεπτό, φυσικά, αλλά είναι πολύ καλής ποιότητας και πανάλαφρο. Θα δούμε πότε θα αρχίσει να διαλύεται από τις… τούμπες.
Φτάνω εύκολα τις 18 μοίρες κλίσης χωρίς τίποτε να ακουμπά στην άσφαλτο. Το μόνο που… περισσεύει λίγο είναι το βύσμα της μπαταρίας.
Φτάνω εύκολα τις 18 μοίρες κλίσης χωρίς τίποτε να ακουμπά στην άσφαλτο. Το μόνο που… περισσεύει λίγο είναι το βύσμα της μπαταρίας.
Θέση της μπαταρίας:
Τα βαρίδια που έχω κολλήσει στην μπαταρία κάνουν δουλειά! Εχει γίνει μεταφορά του κέντρου βάρους λίγο πιο πίσω από το κέντρο της μοτοσικλέτας. Τώρα, η μηχανή είναι πιο πισώβαρη από τη Superbike μου (σ.τ.μ.: Ιδια μοτοσικλέτα Einibike Odin) που έχει και φρένο (υδραυλικό, μαζί με σέρβο κλπ), αλλά χωρίς πρόσθετα βαρίδια.
Ελαστικά:
PMT 200 Cut Slick από τον Gregor (www.rc-motorradshop.de), ζάντες RG επίσης από τον Gregor.
Οι πίσω τροχοί έγιναν λίγο βαρύτεροι: Περίπου 15 γραμ. Καλό για το κράτημα.
Κλίσεις των 18 μοιρών είναι εύκολα εφικτές. Στον αγώνα οδήγησα με 20-21 μοίρες.
Οι πρώτοι γύροι στην πίστα του Ettlingen μου έδειξαν ότι η Odin είναι ταχύτερη, αφού μπορούσα να κυνηγώ και να πιάνω ότι ήθελα στην άσφαλτο του Ettlingen. Με το αρχικό setup που είχα, με αυτό πήγα στο Παγκόσμιο και μπορούσα να έχω πάλι καταιγιστικές επιδόσεις όλες τις μέρες των free practice. Η Odin ήταν περίπου 1 δευτ. ταχύτερη στα «τρίγυρα».
Δυστυχώς στούκαρα άσχημα με το Superbike και άρχισαν τα προβλήματα. Το σύστημα crashback έκανε τη δουλειά του και σχεδόν όλα ήταν ίσια και πλήρη. Το steering damper την «άκουσε» και παρά τις προσπάθειές μας, δεν καταφέραμε να το κάνουμε να δουλέψει ικανοποιητικά. Ταυτόχρονα το μοτέρ μου, το Lehner «κάτι» έπαθε, ενώ και το σέρβο του μπροστινού μου φρένου με άφησε, δυο φορές μάλιστα. Ο ανταγωνισμός άρχισε να με προσπερνά, ενώ και τα σύννεφα έκαναν την εμφάνισή τους.
Ετσι, αποφασίσαμε να επικεντρωθούμε στην Stock Odin και από δω και πέρα οδήγησα την SB5 στα Superbike. Η Superbike Odin δεν ήταν προετοιμασμένη για βροχή. Η SB5 μου όμως, ήταν τέλεια προετοιμασμένη για το βρεγμένο. Το πρόβλημα ήταν ότι στο στεγνό δεν είχα ελπίδα με αυτή τη μοτοσικλέτα. Ετσι, μια 6η θέση στο στεγνό και μια τρίτη στο βρεγμένο δεν ήταν αρκετές για να με βάλουν στον Α τελικό.
Οι πίσω τροχοί έγιναν λίγο βαρύτεροι: Περίπου 15 γραμ. Καλό για το κράτημα.
Κλίσεις των 18 μοιρών είναι εύκολα εφικτές. Στον αγώνα οδήγησα με 20-21 μοίρες.
Οι πρώτοι γύροι στην πίστα του Ettlingen μου έδειξαν ότι η Odin είναι ταχύτερη, αφού μπορούσα να κυνηγώ και να πιάνω ότι ήθελα στην άσφαλτο του Ettlingen. Με το αρχικό setup που είχα, με αυτό πήγα στο Παγκόσμιο και μπορούσα να έχω πάλι καταιγιστικές επιδόσεις όλες τις μέρες των free practice. Η Odin ήταν περίπου 1 δευτ. ταχύτερη στα «τρίγυρα».
Δυστυχώς στούκαρα άσχημα με το Superbike και άρχισαν τα προβλήματα. Το σύστημα crashback έκανε τη δουλειά του και σχεδόν όλα ήταν ίσια και πλήρη. Το steering damper την «άκουσε» και παρά τις προσπάθειές μας, δεν καταφέραμε να το κάνουμε να δουλέψει ικανοποιητικά. Ταυτόχρονα το μοτέρ μου, το Lehner «κάτι» έπαθε, ενώ και το σέρβο του μπροστινού μου φρένου με άφησε, δυο φορές μάλιστα. Ο ανταγωνισμός άρχισε να με προσπερνά, ενώ και τα σύννεφα έκαναν την εμφάνισή τους.
H Stock Einibike Odin
Ετσι, αποφασίσαμε να επικεντρωθούμε στην Stock Odin και από δω και πέρα οδήγησα την SB5 στα Superbike. Η Superbike Odin δεν ήταν προετοιμασμένη για βροχή. Η SB5 μου όμως, ήταν τέλεια προετοιμασμένη για το βρεγμένο. Το πρόβλημα ήταν ότι στο στεγνό δεν είχα ελπίδα με αυτή τη μοτοσικλέτα. Ετσι, μια 6η θέση στο στεγνό και μια τρίτη στο βρεγμένο δεν ήταν αρκετές για να με βάλουν στον Α τελικό.
Αφού αφοσιωνόμαστε στην Stock πρέπει να προσέξουμε πολύ. Εχω ένα μόνο Speed Control και ένα μοτέρ. Βασικά είναι τα ίδια που είχα από πέρισυ από το Riccione. Τα αποσυναρμολόγησα όλα, χάρη στις οδηγίες του Panti. (Ευχαριστώ!).
Ο Clark μου έδωσε ένα καινούριο δέκτη. Όπως και το speed control, έτσι και το δέκτη τον έλυσα και τον ψέκασα με το Wet protect της Thunder Tiger. Τα έβαλα όλα σε μπαλόνια. Τα ανοίγματα των μπαλονιών τα γέμισα γράσο. Από πάνω έσφιξα δυο ζιπάκια.
Το ESC το σφράγισα περιφερειακά και τα καλώδια του μοτέρ και το sensor port τα έκλεισα με Plasti Dip. Εχω εξωτερικό fan μπροστά από το μοτέρ, ενώ διατηρώ και το fan του Speed control.
Τα καλώδια και το sensor board του μοτέρ τα έκλεισα με Plasti Dip και στα ρουλεμάν του μοτέρ έβαλα γράσο ώστε να μη μπει νερό.
Ετσι, μπόρεσα να κάνω δύο ημιτελικά με τη μοτοσικλέτα σε καλή κατάσταση, αλλά δεν είχα αίσθηση στο τιμόνι. Προσπάθησα να την οδηγήσω έτσι, αλλά δεν είχα την σωστή αίσθηση. Και η μοτοσικλέτα δεν έδειχνε τόσο γρήγορη όσο στις ελεύθερες δοκιμές.
Στο τελευταίο semi final έπρεπε να επιτεθώ ώστε να βελτιώσω την θέση εκκίνησης στον τελικό. Όταν προετοίμαζα την Odin ακούω ένα ήχο μόνο από το speed control και το μοτέρ δεν έχει δύναμη. Τι πάθαμε τώρα; Περίεργο. Τρέχω και ζητώ βοήθεια από τον Panti.
Μου υποδεικνύει τα pins που συνδέουν τον ανεμιστήρα του speed control και το διακόπτη. Αποσυνδέω τα πάντα, ψεκάζω με brake cleaner και όλα λειτουργούν! Ο διακόπτης νόμιζα ότι ήταν καλά προστατευμένος, αλλά δεν ήταν, τελικά.
Δυστυχώς η μοτοσικλέτα σταματά να λειτουργεί μετά από τρεις γύρους. Βλέποντας τα τελικά αποτελέσματα, ξεκινώ από την τρίτη θέση του Α τελικού.
Μου υποδεικνύει τα pins που συνδέουν τον ανεμιστήρα του speed control και το διακόπτη. Αποσυνδέω τα πάντα, ψεκάζω με brake cleaner και όλα λειτουργούν! Ο διακόπτης νόμιζα ότι ήταν καλά προστατευμένος, αλλά δεν ήταν, τελικά.
Δυστυχώς η μοτοσικλέτα σταματά να λειτουργεί μετά από τρεις γύρους. Βλέποντας τα τελικά αποτελέσματα, ξεκινώ από την τρίτη θέση του Α τελικού.
Ξανά, το ερώτημα είναι αν το speed control έχει πρόβλημα. Τελικά φαίνεται ότι ο ανεμιστήρας του έσπρωξε νερά και τα σκόρπισε παντού μέσα στη μηχανή, όταν προσπαθώντας να περάσω τον Ottina έριξα τη μηχανή μέσα σε μια λιμνούλα με νερό. Βγάζω τον ανεμιστήρα. Στεγνώνουμε προσεκτικά τα πάντα με πιστολάκι μαλλιών. Ευτυχία! Όλα δουλεύουν. Και όπως είδατε από το αποτέλεσμα, δούλεψαν άψογα μέχρι το τέλος!
Ο Tom (σ.τ.μ.: Feilner) και ο Panti έχουν διάφορα προβλήματα, ενώ αντιθέτως εγώ προχωράω καλά. Όπως είδα, και ο Hagen έχει δυστυχώς βγει με προβλήματα υγρασίας, ενώ ήταν σε καλή κατάταξη.
Είμαι χαρούμενος που το speed control δουλεύει, αλλά κάτι στο στήσιμο του τιμονιού δε μ’ αρέσει. Είχα «σκληρές» ρυθμίσεις πριν, με 30% ταχύτητα σέρβο και 11% steering servo expo. Εξω το expo, και 100% ταχύτητα σέρβο και να η παλιά καλή Odin! Μπορώ να περνάω σύρριζα στα κερμπς και να παίρνω τις στροφές σαν διαβήτης.
Η τακτική που είχα στο μυαλό μου ήταν να πάω σιγά και με ασφάλεια. Η Samantha μου αλλάζει την τακτική: Full επίθεση να μη μας ξαναβγούν τα προβλήματα που είχαμε στο Riccione. Τότε, είχα αρχίσει να κόβω ρυθμό όταν έφτασα να ρίχνω γύρο στους τελευταίους. Το αποτέλεσμα ήταν να μη μπορώ να βρω καθαρή γραμμή και να χάσω τη διεκδίκηση για τον τίτλο πολύ νωρίς.
Με τις επιθετικές τακτικές μπορούσα να δημιουργήσω διαφορά. Οντας 20 δευτερόλεπτα μπροστά, μπορούσα ακόμα και ποινή να δεχτώ χωρίς να χάσω τίποτε (σα δεν ντρέπομαι να σκέφτομαι τέτοια πράγματα!) αν πίεζα κάποιο συναθλητή μου άσχημα. Στο τρίτο σκέλος, αποφασίζω να τρέξω, παρά τη συνήθη πρακτική. Στη Grenoble ο Mario είχε λοιδορηθεί που δεν έτρεξε, τότε. Οπότε, τρέξαμε και η πίστα ήταν 95% στεγνή.
Γενικά, οι δυό Ιταλοί, ο Tosti και ο Ottina ήταν πολύ δυνατοί τόσο στο βρεγμένο, όσο και στο στεγνό. Ετσι, στο τρίτο σκέλος, μετά από γενναίες μάχες βρέθηκα μπροστά από τον Tom και τον Ottina. Αφού καθάρισε η πίστα μπροστά μου έκοψα λίγο ρυθμό και ο Tom μ’ έπιασε «στον ύπνο» και με πέρασε λίγο πριν το τέλος, καταφέρνοντας να φέρουμε τα Γερμανικά χρώματα στις δύο πρώτες θέσεις του podium. Συγχαρητήρια, αγαπητέ μου!
Ο Tom (σ.τ.μ.: Feilner) και ο Panti έχουν διάφορα προβλήματα, ενώ αντιθέτως εγώ προχωράω καλά. Όπως είδα, και ο Hagen έχει δυστυχώς βγει με προβλήματα υγρασίας, ενώ ήταν σε καλή κατάταξη.
Είμαι χαρούμενος που το speed control δουλεύει, αλλά κάτι στο στήσιμο του τιμονιού δε μ’ αρέσει. Είχα «σκληρές» ρυθμίσεις πριν, με 30% ταχύτητα σέρβο και 11% steering servo expo. Εξω το expo, και 100% ταχύτητα σέρβο και να η παλιά καλή Odin! Μπορώ να περνάω σύρριζα στα κερμπς και να παίρνω τις στροφές σαν διαβήτης.
Η τακτική που είχα στο μυαλό μου ήταν να πάω σιγά και με ασφάλεια. Η Samantha μου αλλάζει την τακτική: Full επίθεση να μη μας ξαναβγούν τα προβλήματα που είχαμε στο Riccione. Τότε, είχα αρχίσει να κόβω ρυθμό όταν έφτασα να ρίχνω γύρο στους τελευταίους. Το αποτέλεσμα ήταν να μη μπορώ να βρω καθαρή γραμμή και να χάσω τη διεκδίκηση για τον τίτλο πολύ νωρίς.
Με τις επιθετικές τακτικές μπορούσα να δημιουργήσω διαφορά. Οντας 20 δευτερόλεπτα μπροστά, μπορούσα ακόμα και ποινή να δεχτώ χωρίς να χάσω τίποτε (σα δεν ντρέπομαι να σκέφτομαι τέτοια πράγματα!) αν πίεζα κάποιο συναθλητή μου άσχημα. Στο τρίτο σκέλος, αποφασίζω να τρέξω, παρά τη συνήθη πρακτική. Στη Grenoble ο Mario είχε λοιδορηθεί που δεν έτρεξε, τότε. Οπότε, τρέξαμε και η πίστα ήταν 95% στεγνή.
Γενικά, οι δυό Ιταλοί, ο Tosti και ο Ottina ήταν πολύ δυνατοί τόσο στο βρεγμένο, όσο και στο στεγνό. Ετσι, στο τρίτο σκέλος, μετά από γενναίες μάχες βρέθηκα μπροστά από τον Tom και τον Ottina. Αφού καθάρισε η πίστα μπροστά μου έκοψα λίγο ρυθμό και ο Tom μ’ έπιασε «στον ύπνο» και με πέρασε λίγο πριν το τέλος, καταφέρνοντας να φέρουμε τα Γερμανικά χρώματα στις δύο πρώτες θέσεις του podium. Συγχαρητήρια, αγαπητέ μου!
Marc
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου